A MURDER STORY / Bölüm: 10
ZAFER veya ÖLÜM!
:::A MURDER STORY:::Bölüm: 10 / ZAFER veya ÖLÜM!!
Sislerin yavaşça dağıldığı ve ağaç yapraklarının arasından süzülen ince inlemelerin arasında, çaresizce bekleyen katiller birden kendilerini geriye doğru attılar. Agwe, Alone Runner'a korkusunu paylaşmak ister gibi baktı ve yola koyuldu. Arkasındaki geniş zırhında süzülen güneş ışıkları, sisleri aydınlatarak ona yol gösteriyordu. Hala sesler dinmemişti… Hızla Water Ghost Marshland'daki bir ağacın yanına doğru ilerlerken, gözlerinde dehşetle parlayan bir çift göz fark etti:
-RONİN!!
-Agweeeee!!!!!
-DALIN LAN!!!!!
-AGWE'Yİ YALNIZ BIRAKMAYIN!!!!!
-Kaçanı okla boğarım, hepiniz dalın, arkada kırmızı nickli adam görmek istemiyorum!!!
(Bu sırada herkes KURBAN'ın "NAMUS BELASI" şarkısını dinliyor.)
Agwe, ne olduğunu anlamadan Ronin’in karşısında buldu kendini; ne yapacağını bilemeden geri geri kaçmaya başladı! Arkasında gövdesini aldırmadan fırlayıp geçen oklar, onu daha da korkutuyordu! Kaleye baktı; arkadaşları ona doğru geliyordu! Hayır, kaçmamalıydı! Etrafında hızla koşan Hunter'ları görüyordu! Döndü; Ronin ile bu ikinci karşılaşmasıydı ve Ronin'in puslu gökyüzünün bile gizleyemediği dehşet dolu gözlerindeki intikamı görebiliyordu. Ronin, vücudunu çevreleyip gözlerindeki umudu sarmış olan sislere doğru bakarak:
-KAÇ MURDER! KAÇ!!!
-...
-BİR KATİL KAÇAMAZ VE TRANSFER CİHAZI KULLANAMAZ!!!
-Ne?!
Agwe, Ronin'in gözlerindeki intikam bilmecesini çözmüş gibi baktıktan sonra, okuna bir Demon Soul Arrow bastı ve savaşı başlatan ilk atışını yaptı:
-BU KURAL ÜÇTÜR (Rule Three)!!
...BeRSeKKeR GauGe...
-Ne lan?!
Agwe birden yok oldu… Ronin daha ne olduğunu anlayamadan kendisine fırlatılan soğuk durum etkisindeki oklarla yavaşça ilerledi. Gözlerini sislerin arasında hızlıca sağdan sola geçip yürüyen parlak bir cisme dikti:
-Agwe...
Evet, Agwe, Ronin'i yenemeyeceğini anlamış ve Berserker Gauge'ini kullanarak hızlıca oradan uzaklaşmıştı! Çevredeki Hunter'ların seviyeleri tam onun seviyesindeydi ve Berserker Gauge ile neredeyse beş kişiyi temizlemişti bile. Batı kapısında murder'ları zorlayarak etraflarına çullanmışlardı. Birkaç yüksek seviyeli adam, arkadan ara sıra nova atarak etrafta yeni oyuna başlamış olan newbie'lere ve trade yapan bazı player'lara bu kanlı yağmurda fazlasıyla nasiplerini veriyorlardı! Ronin'e bakmadan hızlıca batı kapısına gitmeliydi… Ama oraya gitmek sandığı kadar kolay değildi:
-Nereye gidiyorsun, KATİL?!
-Ananın yanına gidiyorum!
-HEAAAA!!!!
-O herifleri öldürün! Öldürün onu!!!
-...
Birden Agwe'nin arkasında beliren 10-15 murder, Hunter'ların yüzüne vuran korkunun alaycı gülümsemesini sislerin arasında dans ederek Agwe'nin korkulu gözlerine vurdu:
-Hüoopp?! Nereye böyle, bilader?! Acelen mi var?!
-SHİT!
-SHİT dersin tabii! YIKIN LAN ALAYINI!!!
-ŞEREFSİZLER!!
Birden batı kapısının ortasında fırlayan oklarla irkilen gökyüzü, kızmışçasına gürlemeye başladı ve bulutların dumanlı gövdelerinde biriken berrak damlaları tekrar yağdırmaya başladı!! Batı kapısında ve Water Ghost Marshland'da Hunter'larla savaşan murder'lar çaresizliğe düşmüyor, öleni tekrar diriltip ayağa kaldırıyorlardı! Gittikçe kırmızılaşan çimenlerin üzerinde meçhul ayaklarını kahpece sürterek yürüyen Ronin, birden hemen arkasında tanıdık ve daha önce çokça bedeline işlediği 2 çift okun sivriliğini ve keskinliğini hissetti:
-BURADASIN ALONE RUNNER!!!
-AMA SEN GİDİYORSUN RONİN, SEN GİDİYORSUN!
-Awww... O Eşyayı VER!!! VE BU SAVAŞI BİTİR!!!
-Hımmm... bu gerçekten iyi!
-Bunu kabul ediyor musun?!
-Güzel plan ama bunu dinlemeden olmaz!
-oke!
-F.U.C.K. OFF!! (Bunu bilmeyen ölsün!)
-Sen...
Alone Runner hızlıca okunu Ronin’e fırlatmaya başladı. İlk önce 31. skill’ini kullanarak Ronin’in soğuk duruma girmesini sağladı. Alone Runner’ın kalın zırhında süzülen ve zırhındaki yırtıklara dolanan kanlar Ronin’e daha fazla cesaret veriyordu! Chain Spear ve Nukeler Alone Runner’ı sanki bitirmişti. Alone Runner geri geri kaçıyor ve sürekli Cold Nuke ile Ronin’in ona yetişmesini engelliyordu! Gözlerinin önünde daha önceden yaşadığı bu sahne kare kare geçiyordu. Ronin onu Weasel'lere doğru kovalamış, oradan da Water Ghost Marshland’ın göl kısmına kadar gitmişlerdi! Tekrar Ronin, Alone Runner’a bir mızrak fırlattı, Alone Runner ise bu saldırıya Strong Arrow ile cevap verdi! Gölün ortasındaki kuleye doğru yürüdü! Health Potion’ları bitmek üzereydi artık! Fakat, yerinde gitmeyen bir şeyler vardı! Oyunda aşırı derecede lag başlamıştı! Birden Ronin’i gözleriyle aradı! Daha sonra kalan son 10 potion’una bakarak, bunların bitmemesi için yalvararak kendini kuleden gölün yeşil sularına attı:
-Neredesin Ronin?!
-...
Arkasını döndü! Sanki arkasından hızlıca geçen bir şey gördü! Ama sisler her tarafı kaplamıştı! Yürüdü; her taraf gerçekten bembeyazdı… Kuleye geri dönmek istedi ama artık çok geçti! Kulede sislerin derin boğultusuna kapılıp yok olmuştu, adeta bulutlara karışarak! Birden gözlerinde derin bir korkunun verdiği acıyla irkildi; gövdesine doğru inen büyük bir mızrağın darbesi onu gerçekten çok kötü yaralamıştı:
-Ahahaha! BURADAYIM YALNIZ KOŞAN, BURADAYIM!!!
-Kendini göster, seni tavuk!
-SİSİ SEVİYORUM!! AL BUNU!!
-Argghhh...
Alone Runner, bu derin sislerin arasında dolaşan Ronin’i tek bir kişi gibi göremiyordu. Artık her yerdeydi ama diğer tarafta savaşan murder'lara da yardım etmeliydi! Durdu, okunu yavaşça gerdi... gerdi... gerdi... Etrafta dolaşan Water Ghost’lara fırlattı... Bir tane daha ve bir tane daha!!! Ronin’den karşılık gelmiyordu; tekrar arkasındaki bir Water Ghost’a ok fırlattı, lag daha da çoğalıyordu. Birden Ronin’den ses geldi:
-Seni duyuyorum aptal, buraya gel!
Alone Runner tekrar etraftaki Water Ghost’lara saldırdı ve daha sonra kuleye doğru geri çekildi! İşte olmuştu; kendisine doğru gelen ayak seslerini duydu!! Bekledi, bir tane daha öldürdü, tekrar sola doğru koştu... ve bir tane daha öldürdükten sonra sağa, kuleye arkasından bir ok daha fırlattıktan sonra, kule önünde kendisine doğru arkası dönük bir şekilde gelen Ronin’i gördü! Hedefini belirledi... okunu çekti... çekti... çekti...
-BU BİTTİ!
ZAFER veya ÖLÜM!
:::A MURDER STORY:::Bölüm: 10 / ZAFER veya ÖLÜM!!
Sislerin yavaşça dağıldığı ve ağaç yapraklarının arasından süzülen ince inlemelerin arasında, çaresizce bekleyen katiller birden kendilerini geriye doğru attılar. Agwe, Alone Runner'a korkusunu paylaşmak ister gibi baktı ve yola koyuldu. Arkasındaki geniş zırhında süzülen güneş ışıkları, sisleri aydınlatarak ona yol gösteriyordu. Hala sesler dinmemişti… Hızla Water Ghost Marshland'daki bir ağacın yanına doğru ilerlerken, gözlerinde dehşetle parlayan bir çift göz fark etti:
-RONİN!!
-Agweeeee!!!!!
-DALIN LAN!!!!!
-AGWE'Yİ YALNIZ BIRAKMAYIN!!!!!
-Kaçanı okla boğarım, hepiniz dalın, arkada kırmızı nickli adam görmek istemiyorum!!!
(Bu sırada herkes KURBAN'ın "NAMUS BELASI" şarkısını dinliyor.)
Agwe, ne olduğunu anlamadan Ronin’in karşısında buldu kendini; ne yapacağını bilemeden geri geri kaçmaya başladı! Arkasında gövdesini aldırmadan fırlayıp geçen oklar, onu daha da korkutuyordu! Kaleye baktı; arkadaşları ona doğru geliyordu! Hayır, kaçmamalıydı! Etrafında hızla koşan Hunter'ları görüyordu! Döndü; Ronin ile bu ikinci karşılaşmasıydı ve Ronin'in puslu gökyüzünün bile gizleyemediği dehşet dolu gözlerindeki intikamı görebiliyordu. Ronin, vücudunu çevreleyip gözlerindeki umudu sarmış olan sislere doğru bakarak:
-KAÇ MURDER! KAÇ!!!
-...
-BİR KATİL KAÇAMAZ VE TRANSFER CİHAZI KULLANAMAZ!!!
-Ne?!
Agwe, Ronin'in gözlerindeki intikam bilmecesini çözmüş gibi baktıktan sonra, okuna bir Demon Soul Arrow bastı ve savaşı başlatan ilk atışını yaptı:
-BU KURAL ÜÇTÜR (Rule Three)!!
...BeRSeKKeR GauGe...
-Ne lan?!
Agwe birden yok oldu… Ronin daha ne olduğunu anlayamadan kendisine fırlatılan soğuk durum etkisindeki oklarla yavaşça ilerledi. Gözlerini sislerin arasında hızlıca sağdan sola geçip yürüyen parlak bir cisme dikti:
-Agwe...
Evet, Agwe, Ronin'i yenemeyeceğini anlamış ve Berserker Gauge'ini kullanarak hızlıca oradan uzaklaşmıştı! Çevredeki Hunter'ların seviyeleri tam onun seviyesindeydi ve Berserker Gauge ile neredeyse beş kişiyi temizlemişti bile. Batı kapısında murder'ları zorlayarak etraflarına çullanmışlardı. Birkaç yüksek seviyeli adam, arkadan ara sıra nova atarak etrafta yeni oyuna başlamış olan newbie'lere ve trade yapan bazı player'lara bu kanlı yağmurda fazlasıyla nasiplerini veriyorlardı! Ronin'e bakmadan hızlıca batı kapısına gitmeliydi… Ama oraya gitmek sandığı kadar kolay değildi:
-Nereye gidiyorsun, KATİL?!
-Ananın yanına gidiyorum!
-HEAAAA!!!!
-O herifleri öldürün! Öldürün onu!!!
-...
Birden Agwe'nin arkasında beliren 10-15 murder, Hunter'ların yüzüne vuran korkunun alaycı gülümsemesini sislerin arasında dans ederek Agwe'nin korkulu gözlerine vurdu:
-Hüoopp?! Nereye böyle, bilader?! Acelen mi var?!
-SHİT!
-SHİT dersin tabii! YIKIN LAN ALAYINI!!!
-ŞEREFSİZLER!!
Birden batı kapısının ortasında fırlayan oklarla irkilen gökyüzü, kızmışçasına gürlemeye başladı ve bulutların dumanlı gövdelerinde biriken berrak damlaları tekrar yağdırmaya başladı!! Batı kapısında ve Water Ghost Marshland'da Hunter'larla savaşan murder'lar çaresizliğe düşmüyor, öleni tekrar diriltip ayağa kaldırıyorlardı! Gittikçe kırmızılaşan çimenlerin üzerinde meçhul ayaklarını kahpece sürterek yürüyen Ronin, birden hemen arkasında tanıdık ve daha önce çokça bedeline işlediği 2 çift okun sivriliğini ve keskinliğini hissetti:
-BURADASIN ALONE RUNNER!!!
-AMA SEN GİDİYORSUN RONİN, SEN GİDİYORSUN!
-Awww... O Eşyayı VER!!! VE BU SAVAŞI BİTİR!!!
-Hımmm... bu gerçekten iyi!
-Bunu kabul ediyor musun?!
-Güzel plan ama bunu dinlemeden olmaz!
-oke!
-F.U.C.K. OFF!! (Bunu bilmeyen ölsün!)
-Sen...
Alone Runner hızlıca okunu Ronin’e fırlatmaya başladı. İlk önce 31. skill’ini kullanarak Ronin’in soğuk duruma girmesini sağladı. Alone Runner’ın kalın zırhında süzülen ve zırhındaki yırtıklara dolanan kanlar Ronin’e daha fazla cesaret veriyordu! Chain Spear ve Nukeler Alone Runner’ı sanki bitirmişti. Alone Runner geri geri kaçıyor ve sürekli Cold Nuke ile Ronin’in ona yetişmesini engelliyordu! Gözlerinin önünde daha önceden yaşadığı bu sahne kare kare geçiyordu. Ronin onu Weasel'lere doğru kovalamış, oradan da Water Ghost Marshland’ın göl kısmına kadar gitmişlerdi! Tekrar Ronin, Alone Runner’a bir mızrak fırlattı, Alone Runner ise bu saldırıya Strong Arrow ile cevap verdi! Gölün ortasındaki kuleye doğru yürüdü! Health Potion’ları bitmek üzereydi artık! Fakat, yerinde gitmeyen bir şeyler vardı! Oyunda aşırı derecede lag başlamıştı! Birden Ronin’i gözleriyle aradı! Daha sonra kalan son 10 potion’una bakarak, bunların bitmemesi için yalvararak kendini kuleden gölün yeşil sularına attı:
-Neredesin Ronin?!
-...
Arkasını döndü! Sanki arkasından hızlıca geçen bir şey gördü! Ama sisler her tarafı kaplamıştı! Yürüdü; her taraf gerçekten bembeyazdı… Kuleye geri dönmek istedi ama artık çok geçti! Kulede sislerin derin boğultusuna kapılıp yok olmuştu, adeta bulutlara karışarak! Birden gözlerinde derin bir korkunun verdiği acıyla irkildi; gövdesine doğru inen büyük bir mızrağın darbesi onu gerçekten çok kötü yaralamıştı:
-Ahahaha! BURADAYIM YALNIZ KOŞAN, BURADAYIM!!!
-Kendini göster, seni tavuk!
-SİSİ SEVİYORUM!! AL BUNU!!
-Argghhh...
Alone Runner, bu derin sislerin arasında dolaşan Ronin’i tek bir kişi gibi göremiyordu. Artık her yerdeydi ama diğer tarafta savaşan murder'lara da yardım etmeliydi! Durdu, okunu yavaşça gerdi... gerdi... gerdi... Etrafta dolaşan Water Ghost’lara fırlattı... Bir tane daha ve bir tane daha!!! Ronin’den karşılık gelmiyordu; tekrar arkasındaki bir Water Ghost’a ok fırlattı, lag daha da çoğalıyordu. Birden Ronin’den ses geldi:
-Seni duyuyorum aptal, buraya gel!
Alone Runner tekrar etraftaki Water Ghost’lara saldırdı ve daha sonra kuleye doğru geri çekildi! İşte olmuştu; kendisine doğru gelen ayak seslerini duydu!! Bekledi, bir tane daha öldürdü, tekrar sola doğru koştu... ve bir tane daha öldürdükten sonra sağa, kuleye arkasından bir ok daha fırlattıktan sonra, kule önünde kendisine doğru arkası dönük bir şekilde gelen Ronin’i gördü! Hedefini belirledi... okunu çekti... çekti... çekti...
-BU BİTTİ!
